. یکـی از نشـانـه‌ هـای بـزرگسـالـی شـایـد ایـن بـاشـد که آدم بـا عقـل و دلـش بـه صلـح می‌ رسـد. یعنی می‌تواند کسی را تماما دوست بدارد و دلتنگ باشد، امـا بـرای رفـع دلتنگـی ‌اش قـدمـی بـرنـدارد. می‌تـوانـد کسـی را بـا تمـام قلبـش بخـواهـد، امـا نپـذیـرد که رابطـه‌ای رقـم بخـورد. آدم بزرگ‌ها، هم دوست ‌داشتن‌شان را به رسمیت می‌شناسند هـم مصلحـت ‌اندیشـی ‌هـای عقـلِ‌ شـان را . و ایـن رقـت‌ انگیـز اسـت، این صلـح ‌، طاقت‌سوزترین صلح موجود است.